I'm a little dys-FUN-ctional, don't you know?

RUDOLF RUBY ERWIN — właściciel pubu The Wolf
okazjonalnie współpracuje z Bractwem i wyrywa laski na własny biznes; pije jak szewc
naginanie czasoprzestrzeni i tworzenie nowych wymiarów czasoprzestrzennych

Niech szeroki prostoduszny uśmiech, który często rozpromienia jego twarz, nie zwiedzie cię — jeżeli coś pójdzie nie po jego myśli, wyciągnie strzelbę spod lady i odstrzeli ci łeb, zanim zdążysz jakkolwiek zareagować. Przeżyte lata nauczyły go, że tylko szybkie reakcje pozwalają na zagwarantowanie sobie bezpieczeństwa, a krew na rękach wpisana jest w ryzyko zawodowe; nie bawisz się, nie żyjesz.

W jego świecie nie ma podziału na czarne i białe, wszystko widzi w szarościach, sam zresztą działa w tak zwanej szarej strefie. Za odpowiednie pieniądze załatwi ci wszystko, nawet słonia w karafce, nie mówiąc już o tak rutynowych zleceniach jak fałszywa tożsamość, przeszczep organów czy zlikwidowanie niewygodnej teściowej. Wycenić potrafi wszystko, nawet cudze życie, i robi to bez mrugnięcia okiem, bo przecież żadna praca nie hańbi. A że czasami dostaje się zlecenie na głowę własnego brata to już inna sprawa, cóż takie życie. .

Nie ma dla niego rzeczy niemożliwych; słowa nie da się działają na niego jak płachta na byka i mobilizują do działania. Jeżeli na czymś mu zależy to nie istnieją dla niego żadne przeszkody; wykopiesz go drzwiami to wejdzie oknem. Przy okazji spierze kilku gości po mordzie i chociaż nie posiada żadnych specjalnych umiejętności fizycznych, pięść ma dosyć twardą i poprzestawiał nią sporo szczęk i nosów. Nie jest superbohaterem, nie jest nawet superzłoczyńcą, sam czasami dostaje po dupie, boli go i krwawi jak każdy człowiek, kolejne blizny do kolekcji nie robią jednak na nim większego wrażenia. W wolnych chwilach pozszywa się sam, a i poskłada towarzyszy boju do kupy, jeżeli wymaga tego sytuacja.

Niby trzydzieści sześć lat przeżyte, a tak naprawdę tysiące. Możliwość nieograniczonego (na ten moment) tworzenia nowych czasoprzestrzeni, pozwoliła mu rozegrać setki scenariuszy własnego życia. I chociaż do późnych lat dziewięćdziesiątych ograniczał się do bycia medykiem wojennym, w końcu odkrył piękno tworzenia nowych wymiarów i wcielania się w nowe role. Pracował i mieszkał więc już na Syberii, utrzymując się z traperstwa; wspiął się po szczeblach politycznej kariery i stał się Sekretarzem generalnym Organizacji Narodów Zjednoczonych; walczył w obydwu wojnach w Zatoce Perskiej; był grabarzem, piekarzem, aptekarzem; był cukiernikiem, skrzypkiem, dziennikarzem sportowym; był tłumaczem przysięgłym, wykładowcą literatury iberyjskiej, inżynierem transportu morskiego; wreszcie też przyjął święcenia i nauczał protestantyzmu w zabitej dechami dziurze. Do tego wszystkiego brakowało tylko, aby założył nową religię, zamierzał to jednak zrealizować w najbliższym czasie, w jego wypadku bowiem co się odwlecze to nie uciecze.

Dzięki setkom wcieleń i własnym doświadczeniom wie dwie rzeczy: aby zawsze pilnować swojego tyłka i nie przedkładać nigdy czyjegoś dobra ponad własne — można wtedy zbytnio się sparzyć. Samotny wilk bez stada dba zawsze tylko o siebie. 

—————————————————   odautorsko    —————————————————

Tom Hardy (jest ryżawy!) i Tech N9ne. Rudolf, bo brakuje porządnej dawki łajdactwa, braku kręgosłupa moralnego i jakichkolwiek zahamowań. Grywa w pokera, wdaje się w bójki, przedmiotowo traktuje kobiety, które wpadną mu w oko i bywa czasami zbyt brutalny, ale to świetny kumpel do kieliszka. Prawie wiecznie uśmiechnięty, potrafi zaginać tak czasoprzestrzeń, że zwyczajna minuta trwa dla niego wieczność. Czerwonowłosy Rudolf nie jest zwiastunem świąt, przepraszam.